Vertrek naar de woestijn

Blij dat ik nog eens uitgebreid mijn blog kan aanvullen en dat ik jullie nog iets kan laten horen! Hopelijk alles goed met iedereen? Internet gaat hier sowieso heel traag, en dikwijls valt de elektriciteit ook uit. Mijn blog aanvullen duurt wel een tijdje dus `t is ook een beetje het ideale moment afwachten. Nu ben ik in Mumbai en het regent hier zo hard dat je amper een stap kan buiten zetten.

Foto`s volgen als ik terug in Delhi ben (rond 20 juli) want deze computers hebben zelfs geen USB-aansluiting. Oude bakskes maar blij dat ik toch eens op internet kan! Voor de rest heeft Mumbai wel zijn charmes. Ik slaap hier heel goedkoop (3 euro per nacht), gisteren voor 70 cent een uitgebreide thali gaan eten en eventjes de stad gaan bezichtigen in het niet-regen-gedeelte van de dag. `t Is een serieuse update (4 delen), dus `k zou zeggen: veel leesplezier!!! Best in volgorde lezen :) = vertrek naar de woestijn, woestijn Jaisalmer, fort Jaisalmer, Jodhpur


De trein vertrok uit Old Delhi Station, dus eerst proberen daar te geraken. De bussen leken me net iets te ingewikkeld dus nam ik gewoon een riksja (nu neem ik wel al bussen hoor!). De weg naar Old Delhi was even slikken. Kinderen (meestal naakt) in sloppenwijken die met afval speelden, mensen die enkel een golfplaat of een zeil hadden om onder te wonen, bergen afval, bijna stervende mensen op straat (of al dood, wie zal het zeggen), kinderen die met een fiets en een loodzware kar achterop probeerden dingen te verkopen, ... Ze hadden me gezegd dat dit het echte India was, en inderdaad, zo`n toestanden ben ik nog dikwijls tegengekomen ...

Het station van Old Delhi was ook de moeite ... Net een oude fabriekshal. Blij dat ik mijn ticket al had en niet moest aanschuiven in een wachtrij van 200 man. Aangezien Indiers een andere `perceptie van tijd` hebben kan je hier uren staan. Ik heb geduld, maar dit zou niet lukken vrees ik :).

In het station verzamelden kinderen en ook volwassenen afval op de rails. Ook veel honden en zelfs een aap gezien! Iedereen steekt de rails ook gewoon over in plaats van de trap te nemen. `k Moet toegeven, op de trappen kan het wel druk zijn! Ik nam het risico en verzeilde in een op elkaar geplette mensenmassa, met aan de zijkant allemaal bedelaars en mensen met een handicap (die sowieso bij de bedelaars terechtkomen). Het is erg om te zien. Mensen met een handicap hebben geen hulpmiddelen, kruipen over straat, zijn graatmager (ik begrijp soms niet hoe ze de kracht hebben om zichzelf nog voort te slepen), en niemand geeft om hen want het is hun `eigen schuld` of de schuld van hun ouders. Zo denken hindoes toch ... Ik heb met bepaalde mensen op de trein gepraat en ze durfden er niet veel over zeggen, maar probeerden dit onderwerp gewoon te ontwijken. Moslims daarentegen reageren wel anders, al heb ik maar met een paar mensen gepraat dus weet ik niet of het echt aan de godsdienst ligt ...

Op de trein naar Jaisalmer was het even bekomen. Ik zat met een meisje dat economie studeerde en met enkele mannen die voor hun werk naar Jaisalmer moesten op de trein. Echt leuk om eens met mensen te kunnen praten over wat je allemaal beleeft, en over hoe zij India beleven. Op de trein komen ze constant rond met masala chai (superlekkere thee), met water, met eten en ook met brol natuurlijk (spidermannekes, sleutelhangers, springballen, ...).