Trein naar Mumbai en Jaipur

Samen goed voor ongeveer 35u sporen!

Ik moest terug langs Mumbai om dan terug richting Jaipur te gaan. Er was geen gereserveerd ticket beschikbaar, maar gelukkig kan je voor sommige treinen een uur op voorhand ‘unreserved tickets’ aanvragen. Dit betekent wel dat je op de gang moet staan maar als je geluk hebt vind je nog een slaapplaats. En ‘k heb geluk gehad J. Het treinsysteem in India is redelijk ingewikkeld, maar ik begon het meer en meer onder de knie te krijgen. Zelfs een boek van 200 bladzijden ‘Trains at a glance’ gekocht, maar toch blijft het ingewikkeld en gelden er voor elke trein andere regels! Ongelooflijk hoe makkelijk het systeem in België is, amai!

Tweede keer in Mumbai, nu na de bomaanslagen in plaats van ervoor! Ik kwam aan in een heel rustig station, maar moest naar een ander station om de trein naar Jaipur te nemen. Eens buiten het station was het niet meer zo rustig. Meteen 20 taxichauffeurs die op me afstormden om te vragen waarheen ik wou. Ik was net wakker en vroeg hen vriendelijk of ze me met rust wilden laten. Toen dit niet lukte na 10 keer uit te leggen dat je met de trein wil gaan, kreeg ik het plots serieus op mijn heupen en zijn ze wel even geschrokken ...  Vijf minuten later weer wat gekalmeerd :), en dan kwam er weer zo’n taxichauffeur op me af die me probeerde uit te leggen dat ik drie treinen moest nemen om aan het ander station te geraken en dat hij me daar in een halfuurtje wou heenbrengen voor 200 rupees. De trein kon ik nemen voor 7 rupees, en 193 rupees sparen betekent véél in India. Ik heb er niet veel woorden aan vuilgemaakt en ben gewoon naar het loket gegaan waar ze me alles vriendelijk uitgelegd hebben. Uiteindelijk heb ik met wat ommetoeren drie uur nodig gehad om er te geraken, maar ik ben er toch geraakt J!

Het was de eerste keer dat ik met een lokale trein reisde. Dit ziet er zo uit:

Ik moest hem net nemen in de spits, wat absoluut geen lachertje is! Als je moet uitstappen en je staat niet op de rand van de trein, vergeet het! Je geraakt er echt niet uit! Mijn eerste overstap dus gemist en moeten proberen om de volgende halte af te stappen. Er was gelukkig een Indische vrouw die medelijden met me had en die me de ‘regels van het afstappen’ geleerd heeft: van zodra de trein vertraagt, moet je beginnen duwen en drummen tot je aan de rand bent. Mensen maken geen plaats en wachten niet om op te stappen voor de anderen afgestapt zijn, dus zorg dat je er af bent voor de anderen opstappen! Anders raak je weer geplet in de massa!

Mumbai in de spits is echt niet normaal ... Ook als je buitenkomt uit het station word je meegezogen in de enorme mensenmassa. Ik besliste eerst om een halfuur te wachten in het station, maar die massa blijft maar komen. Mumbai alleen heeft dubbel zoveel inwoners dan België, en dan zijn er nog eens zoveel mensen die er komen werken. Je kan je voorstellen wat het is denk ik!

Trein naar Jaipur

Not confirmed! Ik stond op de wachtlijst maar kon uiteindelijk toch geen vrije plaats krijgen, en voor deze trein geen ‘unreserved ticket’ kopen. Ik moest echt naar Jaipur want wou dit festival voor geen geld ter wereld missen. Als je ticket niet bevestigd is, kan je gewoon niet reizen. Ik heb dan geprobeerd om aan toerist quota te geraken (dit zijn tickets die ze aan de kant leggen voor toeristen die het nog niet zo gewoon zijn om de trein te nemen) maar ook die waren niet beschikbaar. Ik had mijn ticket wel betaald, dus dacht ik: waarom niet gewoon op de trein stappen? Desnoods op de grond slapen, er zijn er nog die dit doen :). En uiteindelijk ben ik zonder al te veel problemen in Jaipur geraakt :):):)!

De trein is ook een plaats waar veel mensen hun geld proberen te verdienen. Muzikanten, mensen die spidermannekes verkopen, maar ook mensen die hun geld niet op een andere manier kunnen verdienen zoals mensen met een handicap, zieke mensen, zelfs hermafrodieten. En mensen geven hen echt veel geld! Dit had ik niet verwacht, ik was echt blij om te zien dat mensen in India elkaar zo kunnen steunen. Buiten de trein zie je dit precies veel minder...