Trip to Kathmandu: Pushkar

Na Jaipur nog even een tussenstop in Pushkar vooraleer terug naar Delhi te gaan. Eerst naar Ajmer met de trein, dan met een bus naar Pushkar. Pushkar is een heilig stadje in Rajasthan, en het is er helemaal anders dan de andere steden die ik tot nu toe bezocht heb.

Weer hetzelfde liedje. Als je aankomt in het station probeert de ene riksjadriver na de andere je te overtuigen om met de riksja naar Pushkar te gaan. No way! I knew there was a bus! Maar waar ik hem moest vinden was weer een ander verhaal J. Op de bussen stond hier ook niets in het Engels, alles was in het hindi dus onleesbaar met andere woorden. Ik vond ook heel weinig mensen die Engels praatten, maar wie zoekt die vindt. Na een uurtje zat ik op de bus naar Pushkar en ben ik er voor 10 rupees geraakt. Het heeft niets met het geld te maken, maar het is gewoon zoveel boeiender als je probeert het openbaar vervoer te nemen. Je ontmoet meer mensen, je ziet meer gewoontes en gebruiken van mensen, en het geeft een goed gevoel als je uiteindelijk toch de juiste bus gevonden hebt want gemakkelijk is het niet!

Pushkar zelf was één van de beste stadjes die ik bezocht heb! Ik heb er ook zalige mensen leren kennen. De eerste dag ben ik met een meisje naar de woestijn geweest. Ze had geen ouders meer maar leefde er samen met enkele andere families. Eén van de families speelt muziek en maakt ook CD’s. Een Spaanse toerist heeft hen ooit geholpen hiermee en zo heeft die familie nu een extra inkomen. Fantastisch!

De dag erop heb ik ook muzikanten ontmoet, door mijn zoektocht naar een instrument dat ik als cadeautje wou geven aan Lucanne. Eerst ben ik met Narender, een indische drummer meegeweest naar zijn huis, waar hij me les gegeven heeft in zijn instrumenten! Hij maakte ze ook allemaal zelf, heel tof om te zien. Daarna moest hij nog naar een plaats waar enkele muzikanten samen jammen, en aangezien ik natuurlijk nieuwsgierig was ben ik ook naar daar meegeweest. Er lagen ongeveer 15 instrumenten op een laken op de grond, allemaal aangekocht door een gast van Zweden. Er zat ook iemand van Brazilië en enkele Indiërs, die hier elke dag kwamen jammen. Iedereen die passeerde werd uitgenodigd om mee te doen, dus geen seconde getwijfeld natuurlijk! Aangezien er ook veel typische Indische snaarinstrumenten lagen, was het geen jamsessie zoals wij ze gewoon zijn. De sfeer was zo spiritueel, en het spelen had ook een serieus effect op ons gevoel. Af en toe kwam er een Indiër langs en die mensen namen zo spontaan een instrument, zonder zich ook maar één vraag te stellen. Achteraf hebben we nog een eindje over muziektherapie gepraat, en plots zei een oude man: ‘Music therapy should be the highest form of therapy all over the world’. Prachtig! Ik heb ook filmpjes maar ze zijn jammer genoeg te zwaar om te uploaden ... Ik spaar ze voor in België!

’s Avonds was ik uitgenodigd om met hen te gaan spelen aan het meer van Pushkar. Je moet weten dat het meer van Pushkar een heilige plaats is, vol kleine en grote tempels. Alle Hindu’s komen er zich ’s morgens en ’s avonds wassen. Je mag er alleen maar binnen als je een donatie geeft en in principe mag je er geen foto’s trekken, maar de meeste doen het toch.

Toen ik rond de avond aankwam, bleek Narender ook een tweelingsbroer te hebben die lessen drum gaf aan het Pushkarmeer. Het zou nog even duren vooraleer de anderen aankwamen, dus even oefenen kwam goed van pas :)! Uiteindelijk is het bij de lessen gebleven, want om 7u moest ik mijn bus nemen naar Delhi... Ik had er zo graag nog een beetje gebleven ...