Namasté!!!
Vooraleer ik terugkeer naar India en naar België! Een superupdate van mijn blog. Het zal waarschijnlijk de laatste zijn, maar ik zal blij zijn om mijn verhaal ‘live’ te kunnen doen in België. Mijn ‘officetime’ in AutismCare Nepal zit erop sinds vrijdag, straks ga ik nog even terug om wat dingen op hun computer te plaatsen maar daarna zal het raar doen. Het is heel moeilijk om afscheid te nemen, zo’n schitterende job, team, omgeving, ... Mijn laatste therapieën waren met de tranen in mijn ogen.
In de laatste twee maanden ben ik ook geregeld naar SOS Children Village en naar SERC (Special Education and Rehabilitation Centre) geweest. In SERC heb ik samen met een vrijwilliger van Nepal gewerkt, die ondanks het feit dat hij geen muziektherapeut is, fantastisch werk doet ginder. En voor mij was het ook goed natuurlijk om zoveel Nepalese en Indische songs te leren kennen, zal ik nog kunnen gebruiken J.
In AutismCare Nepal hebben we groepstherapie opgestart, en heb ik in het dagcentrum veel muzikale en andere activiteiten gedaan met de bedoeling de trainers hier wat vaardigheden te geven om met de kinderen om te gaan en samen dingen te doen. Er komen heel veel vrijwilligers (Nepalese) naar het centrum, maar het is ontgoochelend als je ziet wat ze met de kinderen doen. Zelfs als ze klinische psychologie of sociaal werk studeren ...
Ik denk dat veel mensen op mijn Facebook de uitnodiging voor het awareness raising program gezien hebben, en indien niet: zie hier en op Facebook (hier niet echt zichtbaar) het resultaat:
Dit programma en enkele bezoeken hebben ons enorm veel contacten opgeleverd en dankzij dit weekend zullen we ook muziektherapie opstarten in nog meer centra in Kathmandu: Voice of Children, Heart Beats Foundation, Age Nepal, Bakthapur Cancer Hospital en misschien ook Kavre, een school voor dove kinderen. In totaal ... organisaties. En voor de toekomst ... zit ook Pokhara in het plaatje J!
Aangezien Kedar momenteel nog steeds de enige muziektherapeut is, hebben we enkele Nepalese vrijwilligers ingeschakeld die zullen helpen in de komende zes maand. Daarna starten zij ook de training voor muziektherapie in New Delhi en komt er tijdelijk wat buitenlandse hulp voor Kedar :-p.
Naast het werk heb ik ook heel veel andere fantastische dingen meegemaakt en naar schitterende plaatsen geweest. Hoe meer Nepalese mensen je kent, hoe meer je van dit fantastische land ziet natuurlijk ... En ook Kerstmis was fantastisch hier, samen met mijn supervisor van de USA voor de eerste keer naar een kerk geweest in Kathmandu. De viering was één en al muziek, met elektrische gitaar en synthesizer J, daarna zijn we gaan eten in een restaurant in het midden van Durbar Square, en ’s avonds de dagelijkse hinduïstische traditionele afsluiter van de lijkenverbranding op Pashupathinath bijgewoond. Daarna op het gemak nog iets gaan drinken in Thamel en voor ik het wist was het alweer maandag ... laatste werkdag.
Nog geen idee wat ik op oudejaarsavond zal doen. Op Nieuwjaar vertrek ik naar India. Ik heb wat grappige visaproblemen gehad maar die zijn ondertussen opgelost dus kan ik nog wat blijven in Nepal. Normaal moest ik al weg zijn JJJ, maar ik kon ook niet terugkeren naar India. Anyway, nu is alles in orde en als de afstand te doen is ga ik naar het zuiden van India, to the sun and to the beach ... I know, jullie zouden allemaal graag afkomen J. ’s Nachts is het hier ook heel koud maar overdag nog steeds 20 graden, waw! Echt speciaal om zo Kerstmis en Nieuwjaar door te brengen.
Voor ik afsluit, nog één iets: iedereen welkom op mijn verjaardag op 13 januari in Nepalese stijl vanaf 19u. Laat het wel weten vooraf zodat ik weet hoeveel dingen ik moet halen. Er zal veel volk zijn (hoop ik), dus dacht ik om het helemaal op zijn Nepalees te doen en op de grond te zitten om te eten en zo, dus breng jullie kussen mee mocht de vloer te koud zijn J! ’t Is maar een tip J. En hopelijk zal Jenko niet teveel verleid worden door al de DahlBat J!
Pheri bhetau laa! Chadai bhetau laa!
See you soon!
Lies xxx
