Tihar in Gorkha

Fantastisch!!!!! Op het dak van de bus naar Gorkha! Voor drie dagen het echte Nepalese leven meegemaakt ... een huis temidden te milletvelden, alles wordt buiten gedaan, douche in de 'tap' op straat met water dat rechtstreeks van de Himalaya komt, een kamer vol spinnen en hagedissen :), oude vrouwen die heel de tijd roken, drinken en je graag een stevige knuffel geven, ...

 Op de bus, big fun!

 Vanboven op de bus :)

 Nepalese schommel

Dronke amaa tijdens het feest

Vrijdag was het tikka-dag. Alle religieuze Hindufeesten starten met het geven van een tikka. De tikka geeft bescherming en wordt ook als het derde oog beschouwd.

Met deze familie naar Gorkha geweest, beetje als mijn tweede familie vanaf nu, echt schitterende mensen!

Zaterdag was er niet zoveel te doen dus zijn we dan naar Durbar Square geweest. Fantastische plaats, tegelijkertijd tempels, fort en paleis van de voormalige Narayan Shah dynastie. Voor heel veel gelegenheden offeren ze er dieren, en het was eraan te zien ... Overal bloedvlekken op de trappen, echt wel een middeleeuws gevoel ... Foto's heb ik niet want dit is ten strengste verboden, maar als je eens googelt op internet kan je wel 't een en 't ander vinden denk ik.

Zondag Pujadag. Dit was echt hééééééél de moeite!!! Met bloemen, takken en bladeren bouwen mensen een tempel voor hun huis. Heel de dag zijn we bezig geweest met alles te zoeken in de natuur, en dan nog een paar uurtjes zoet met het bouwen van de tempel ... Ook geholpen met sel roti's (rijstdonuts) te maken, begint met het stampen van de rijst (zie foto :)) en dan nog een paar uurtjes werk om alles te bakken. De meeste van die donut's zijn niet om zelf op te eten maar om aan de goden te offeren, samen met massa's veel fruit, olie, wierook, ... Probeer het uit te vissen op de foto's :):):). Mensen vasten ook heel de dag en nacht, want alles gaat naar de goden.

Als alles klaar is leest iedereen van de familie voor uit het boek met de mantra's, en geven ze ook iets dat gelijkt op 'een preek geven'. Na elke preek speelt iemand trompet op een soort schelp en offeren ze olie, wierook, appelen en bloemen aan de goden. Elk familielid is als een priester.

Vannacht heel de nacht gedanst, en wat ik nu ga schrijven is helemaal niet te geloven: heel de nacht op hetzelfde lied ... maar 't stak nie tegen :). Het is een typisch volkslied dat ze op elk religieus feest zingen, maar ze improviseren uren en uren met de tekst. Telkens het eindigt verzint er iemand anders een nieuwe tekst, en dit kan echt over vanalles gaan, zelfs over de meest onnozele dingen :).

't Was echt de moeite maar nu ben ik vré moe want 'k heb nog steeds niet geslapen omdat ik moest terugkeren naar Kathmandu om te werken, dus 'k ga in mijn bed kruipen! De rest van de foto's volgen morgen!

Hier zijn de foto's, zoals beloofd :)

Dansen en live muziek overal op straat

 En dit was nog maar het begin ...

 Bovenaan: de puja (speciale gift voor Narayan god)

 Zo zag het er uit als alles klaar was

 Rondgaan met vuur voor kracht

Ergens op de foto ben ik ook te vinden :)

Lies 

Foto's Tihar en Gorkha

Hou Facebook in de gaten volgende week!!!

Festival of light! Tihar!!!

Blij dat sommige mensen me eraan herinneren dat de tijd zo snel gaat! Weer een maand geleden dat ik mijn blog aangevuld heb ... maar eventjes uit Kathmandu geweest en bij terugkomst meteen weer in het werk gevlogen, maar alles nog steeds in orde hier!

Pokhara, Bandipur en Sarangkot waren echt super super de moeite waard! Eerlijk gezegd wou ik niet terugkeren naar het drukke Kathmandu, tara ke garne ... Foto’s staan op Facebook, dus wie het nog niet gezien heeft, ga naar Facebook en enjoy the beauty of Nepal! ’t Was echt super ... ‘k Zou graag nog meer Nepal verkennen maar vanaf nu blijft het werken tot mijn visum het niet meer toelaat om te blijven. Hoogstens nog wat tripjes in de Kathmanduvallei in het weekend en de rest zal voor een andere keer zijn L.

Het festival in India was ook de moeite, maar eerlijk gezegd blijven de Belgische festivals toch wel hoger in mijn achting staan. Het festival was een mix van Rajasthaanse en wereldse invloeden, veel filmpjes en foto’s maar te zwaar om up te loaden ... I’ll keep it for Belgium! Het enige wat te vergelijken was met de Belgische festivals was weinig slapen ... Denk dat ik op 4 dagen tijd één nacht geslapen heb, maar da’s teken dat het geestig was!

Toch enkele foto's proberen :). Geen foto's van het festival zelf want het was altijd donker. Filmpjes zijn wel goed! Maar ... voor België!

 Typische muzikanten van Rajasthan

 Het bekendste ommelettenkot van Jodhpur!

Zie Mr. Omelette met zijn brilleke!

Super Indisch sfeerbeeld ... 

Riksja aan het voorbereiden!

Megasamosa productie

Mero guesthouse in Jodhpur

 Terug India verlaten ...

Andere kant ook eventjes trekken

En welcome to Nepal! Border Sunauli 

Eerst nieuws over de baby! Op de 11^e dag heeft zijn peter zijn naam gegeven, en op Facebook heb ik het al een tijdje bekend gemaakt, het werd Prajwal! Dit betekent ‘kracht’, en het is wel een krachtige baby moet ik zeggen. Hij huilt bijna nooit, begint al te lachen, drinkt heel goed en ’t is echt wel een heel schoon kindje. Mina is er ook wel heel de dag mee bezig, en de rituelen blijven doorgaan. Elke dag drie oliebadjes, vuur waarin ze de kleren voor de baby warm maken, mama die een heel speciaal dieet volgt (ook wel dahl-bat, maar met andere kruiden, geen groenten, enkel warm water, geen nepali chiya, vlees al serieus geminderd ... ’t Lijkt een heel saai dieet JJJ). De manier waarop ze hier voor de baby zorgen is echt wel super, en dit met zo weinig middelen... Ik moest echt diep nadenken over hoe het er in België aan toegaat, en was ook wel een beetje beschaamd dat wij geen rituelen hebben. Tot ik terug aan mijn memory-boek dacht ... dat vonden ze een superidee! En ook al de foto’s die ik maak willen ze elke dag opnieuw bekijken J. Maar zelf maken ze geen foto’s, niet omdat ze niet willen maar ze denken er niet aan. Dit zou ik toch ook niet willen missen hoor!

Ons spook Prajwal

Momenteel is het Tihar, festival of light. Alle huizen zijn met lichtjes versierd, overal branden er kaarsjes en mensen maken bloemen met Tikapoeder voor de deur.

Tihar of Diwali, festival of light is het één na belangrijkste festival in Nepal, na Daisain (dit is al gepasseerd maar ik vond het niet zo speciaal). Festival of light doet me denken aan Kerstmis bij ons. Overal lichtjes en muziek in de straten, mensen die dansen en zingen van ’s morgens vroeg (7u ...) tot ’s avonds. Het festival duurt 5 dagen en mensen aanbidden de godin Laxmi. Ook kraaien, honden en koeien worden aanbeden en zussen getuigen respect aan hun broers (die omgekeerd geld en/of kado's geven aan hun zussen). Af en toe zie je honden en koeien door de straat lopen met een kraal vol bloemen rond hun nek, spijtig heb ik er geen foto van ... Is echt supergrappig!

De komende weken wordt het hard werken en proberen zoveel mogelijk van onze plannen te verwezenlijken. Aangezien ik me vanaf nu voor 100% op het werk in Autism Care Nepal zal concentreren, zal het in de andere centra enkel bij een workshop blijven, maar met toekomstige plannen in het hoofd! Alle centra waarmee we contact opnemen zijn heel erg geïnteresseerd en willen ook echt investeren in muziektherapie. Positief is dat er twee Nepalese studenten gestart zijn met de training in India, laat ons hopen dat ze over twee jaar Kedar kunnen vergezellen!

Maar vooraleer het werk start: onverwachts nog eventjes genieten van één van de mooiste dorpen van Nepal: Gorkha! Samen met de zus van Kedar en haar familie morgen vroeg de bus op, en zondagavond terug thuis. Blijkbaar kan je van daar de bergen nog veel beter zien dan in Sarangkot, dat belooft!

See you back soon!

Thulo aghalo,

Lies xxx